Ang Multilingguwalismo ay Isang Tradisyon sa Amerika. Kaya rin ang Pagtutol Dito

(SeaPRwire) –   Sa isang kamakailang pagsasalita sa Conservative Political Action Conference (CPAC), sinabi ni dating Pangulong Donald Trump na idinagdag niya ang isang bagong kutob sa kanyang karaniwang pahayag sa pamamagitan ng pag-aangking ang mga imigrante na pumupunta sa Estados Unidos ay nagsasalita ng “walang katuturan.”

Ang implikasyon sa pahayag ni Trump ay ang pagkakaiba-iba sa wika ay isang banta. Hindi ito bagong argumento. Bagaman walang opisyal na wika ang Estados Unidos at higit sa , ang debate sa pulitika tungkol sa paggamit ng mga wika maliban sa Ingles ay halos .

Nagpapakita ang kasaysayan na ang Estados Unidos ay isang hindi masayang lipunang multilingguwal, madalas na sinusubukang i-stamp out ang “dayuhan” at mga wika ng katutubo, lalo na tuwing may kaguluhan at kawalan ng katiyakan sa bansa.

Mula noong panahon ng kasarinlan, ang Estados Unidos ay isang lipunang multilingguwal. Bukod sa daan-daang wika ng katutubo bago ang unang pagkakakilala ng mga Europeong mananakop at mananahan, . Habang lumalawak ang Estados Unidos, sa pamamagitan ng Louisiana Purchase at , idinagdag nito ang teritoryo at malaking bilang ng mga nagsasalita ng Pranses at Kastila.

Bagaman madalas pinarusahan dahil sa pagsasalita ng kanilang sariling wika, pinaglaban ng maraming inalipin na dinala sa Estados Unidos laban sa kanilang kagustuhan upang panatilihin ang kanilang mga wika at kultura, na nagdagdag sa pagkakaiba-iba ng wika ng republika. Susunod na alon ng imigrasyon pagkatapos ng Digmaang Sibil ay nagdala ng malalaking bilang ng mga nagsasalita ng Scandinavian, Slavic, at Romance na wika.

Ngunit naging hindi komportable rin ang Estados Unidos sa pagkakaiba-iba ng wika nito. Nakabase sa ideya na ang pagkakaiba-iba sa wika ay isang hadlang sa pagkakaisa ng bansa, sinulat ni dating Pangulong Theodore Roosevelt, “Mayroon lamang isang wika sa bansang ito, at iyon ay ang Ingles.” Hinanapan ng lokal at pederal na kampanya upang i-stamp out ang “dayuhan” at mga wika ng katutubo, lalo na tuwing may kaguluhan sa bansa.

Matapos ang Digmaang Espanyol-Amerikano, ipinatupad ang Ingles bilang wika sa mga paaralan sa buong bagong teritoryong Puerto Rico. Pagkatapos ng Unang Digmaang Pandaigdig, nagbago ang pananaw ng publiko na humantong sa pagbabawal ng mga wika maliban sa Ingles sa Midwest at West Coast. Matapos ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig, ipinagbawal ang mga paaralang Hapon sa Hawaii. Sa buong Estados Unidos at Canada, itinatag ang mga paaralang residente para sa mga Katutubo at Unang mga Bansa upang ipalaganap lamang ang Ingles bilang wika, madalas pinarusahan ang mga nagsasalita ng anumang wika maliban sa Ingles.

Palagi ang layunin ng mga inisyatibang ito ay upang itaguyod ang kultural at linggwistikong pag-aassimilate sa pamamagitan ng paggamit ng wika bilang pambansang karakteristika na nagkakaisa. Ngunit, may mga ekonomiko at pulitikal na kahihinatnan sa pagdemonisa sa halip na pagtanggap sa pagkakaiba-iba ng wika.

Sa katunayan, ang mga bansang tinanggap ang kanilang pagkakaiba-iba sa wika ay nakaranas ng tagumpay sa pinansyal, at . Ang Switzerland, halimbawa, iniugnay ang higit sa sa katotohanang ito ay isang napakalawak na lipunang multilingguwal. Sinasabi ng mga eksperto na ang kakayahang gumawa ng negosyo sa maraming wika, at lalo na sa mga wika maliban sa Ingles, ay nagtayo ng matagumpay na ugnayan sa negosyo at lumilikha ng malinaw na kompetitibong bentaha. Sa kabilang banda, sinasabi ng mga eksperto na naging ang Britanya bago ang Brexit dahil sa kakulangan ng kakayahang multilingguwal sa kanilang manggagawa.

Mula sa pulitikal na pananaw, ang matibay na pundasyong multilingguwal ng isang bansa ay nakatutulong upang mapadali ang pandaigdigang ugnayan at mga layunin sa pulitika. Sa katunayan, itinuturing ng United Nations ang pagkakaiba-iba sa wika bilang isang pundamental na halaga sa pandaigdigang diplomasya, na nakakontribuyo sa komunikasyon na mas “makabuluhan at makahulugan.”

Ang kakulangan sa pagkakaiba-iba ng wika ay naging sanhi ng ilang pagkabigo sa pulitika kamakailan. Halimbawa, sinabi ng na ang kakulangan ng mga tagapagsalita ng Ruso sa Foreign Office ay bahagi ng dahilan kung bakit hindi nito nakapag-predict ng mga galaw ng Russia sa Ukraine matapos ang aneksyon ng Crimea.

May tunay na panganib rin sa paglikha ng malawak na kawalan ng tiwala sa pagkakaiba-iba ng wika, dahil ginagamit ito upang i-weaponize ang wika sa layunin ng diskriminatibong, anti-imigranteng retorika. Pinapakita ng mga viral na video at balita ang paghaharass sa mga tao sa Estados Unidos na nagsasalita ng anumang wika maliban sa Ingles, na may mga insultong tulad ng “habla ingles” at “this is America, speak English.” Ngunit ang kahalagahan na ibinibigay ng mga tao sa Ingles sa Estados Unidos ay iba-iba sa iba’t ibang panig sa pulitika. Isa pang survey ng Pew Research Center noong 2020 ay nagpapakita na mas malamang ang mga Republikano kaysa sa mga Demokrata na sabihin na mahalaga ang pagsasalita ng Ingles upang maging “tunay na Amerikano.” Pinakamataas ang pag-aangking ito (92%) sa mga self-identified na konserbatibong Republikano, ang demograpiko na bumubuo sa karamihan ng base ni Trump.

Sa kanyang pagsasalita, idinagdag ni Trump ang takot sa pagkakaiba-iba ng wika sa itaas ng kanyang karaniwang anti-imigranteng retorika, sa paggamit ng nakikitang ugnayan sa pagitan ng wika at bansa upang dagdagan pa ang kawalan ng tiwala sa mga komunidad ng imigrante. Sa pagbanggit ng mga minoridad na wika na “walang nakakaalam,” sinubukan ni Trump na idagdag ang karagdagang antas ng pagdududa.

Ngunit nakabase lamang ang mga babala sa takot, hindi sa kasaysayan o katotohanan. Ang katotohanan ay ang Estados Unidos ay multilingguwal mula sa simula. Hindi ito dapat ikatakot, bagkus ang pagkakaiba-iba sa wika ay nagpapalakas sa Estados Unidos – ekonomiko, pulitikal, at kultural – at dapat itaguyod at ipagdiwang. Gaya ng sinabi ni Trump, “ang mga wika ay pumapasok sa ating bansa,” ngunit ito ay isang mabuting bagay.

Si Daniel J. Olson ay isang Propesor ng Linggwistika at Kastila sa Purdue University at direktor ng Purdue Bilingualism Lab.

Ginawa ng Made by History upang ihatid sa mambabasa sa ibang lebel ng artikulo na isinulat at inedit ng propesyonal na mga historyan. . Ang mga opinyong ibinigay ay hindi kinakailangang tumutugma sa pananaw ng mga editor ng TIME.