(SeaPRwire) – Kung narinig niyo na tungkol sa Hanukkah, malamang narinig niyo na ang kuwento ng himala ng ilaw. Mayroong lamang sapat na langis upang magpaliwanag sa Templo sa Jerusalem sa isang gabi, ngunit ito ay tumagal ng walong gabi. Iyon ang himala ng Hanukkah.
Gusto ko ang kuwentong ito at ang mensahe nito, lalo na para sa mga bata. Ang mensahe ay tungkol sa pag-asa, posibilidad, komunidad, at paniniwala. Ito ay inspirasyonal, positibo, at pangkalahatan. Ngunit itong taon, iba ang pakiramdam ng Hanukkah. Galit at lubos na nasaktan ang mga Hudyo Amerikano sa malambot na antisemitismo na tila nakapalibot sa atin. Habang pinauuwi namin ang aming mga anak mula sa paaralan, naririnig namin ang bukas na mga pang-aapi para sa aming kamatayan sa kalye. Sa aming propesyonal na buhay, nakakakita kami ng kahindik-hindik habang pinapanood ang mga organisasyon na nakatuon sa proteksyon ng mga babae na nananatiling malambot kapag ito ay tungkol sa karahasan laban sa mga babaeng Hudyo. Sa aming relihiyosong buhay, pinapalikas namin ang aming mga sinagoga dahil sa isa pang bomba.
Kaya itong taon, dahil iba na ang mundo para sa amin, kailangan naming magdiwang ng Hanukkah nang kaunti ring iba. Sa halip na bigyang-diin ang pangkalahatang aspeto ng Hanukkah, ang simpleng, halos katatawanang mga aral ng himala ng langis, kailangan naming ipagdiwang ang Pista ng mga Ilaw para sa kung ano talaga ito—isang partikular na kuwento tungkol sa pagtitiis ng isang partikular na tao na nakaharap ng pag-uusig na antisemitiko.
Ang kuwento ng himala ng ilaw ay iniuulat sa Talmud. Ngunit ang mas historikal na pagkuwento ng ay nakatala sa Aklat ng Maccabees. Ang maikling bersyon ng kuwento ay ito: Si Antiochus IV Epiphanes, ang pinuno ng Syrian ng kaharian ng Seleucid, ay dumating sa kapangyarihan at namuno sa Lupain ng Israel. Si Antiochus ay isang Hellenista at kinakailangan niyang sundin ang paraan ng buhay na iyon. Dahil itinuturing na banta ng mga Hudyo ang ideolohiyang iyon, ipinagbawal ni Antiochus ang Hudaismo: wala nang Ebreo, wala nang mga kapistahan ng Hudyo, at pinakamasama sa lahat, wala nang Tora. Ang ilan sa mga Hudyo ay masaya ring pumasok sa mga pintuan ng pag-assimilate sa mga paraan ni Antiochus na Hellenistiko. Pagkatapos ng lahat, ang pilosopiya, literatura, matematika, at agham ng Griyego ay naghihintay sa kabilang panig.
Ngunit ang ilan sa mga Hudyo ay matigas ang ulo at tumanggi sa pag-assimilate at nagpatuloy sa mga paminsan-minsang kakaibang mga tradisyon ng aming tao. Winasak ni Antiochus at kaniyang hukbo ang aming banal na Templo sa Jerusalem, itinayo ang isang istatwa ng Zeus sa bima, at nag-alay ng baboy sa aming banal na dambana—isang nakapanirang, masamang gawa upang yumuko at babaan ang mga Hudyo. Ngunit isang maliit na pangkat ng mga Hudyo, na tinatawag nating mga Maccabees, ay tumindig. Sila ay naghimagsik laban sa malaking hukbo ng Syria at nakuha muli ang soberanya, pati na rin ang karapatan na ipagpatuloy ang tradisyong Hudyo. Ito ang kuwento—ng pagtitiis, pagkakabitin, at pagtatagumpay—ang aming ipinagdiriwang sa Hanukkah.
Ang Hanukkah ay isang kapistahan tungkol sa pagiging partikular, mapagmalaki, pati na rin mapaghamon, Hudyo. Sa halip na bigyang-diin ang “pagkakapareho” ng aming kapistahan, ito ang taon na hinihiling namin sa iba na ipagdiwang ang aming pagkakaiba.
Maaari bang tanggapin ng Amerika ang bersyon ng tao Hudyo? Maaari bang ipagdiwang nito ang isang tao Hudyo na hindi bibitiw sa aming mga kaugalian, aming kultura, aming komunidad, o aming boses? Maaari bang tanggapin, at kahit papaano’y ipagmalaki, ang isang tao Hudyo na pipiliing ilagay sa unang linya ang aming pagkakakilanlan bilang Hudyo? Maaari bang papurihin ang tao Hudyo para sa kapal ng mukha nitong mag-angkin ng pagkakakilanlan sa mga kultural at akademikong setting na hinihiling sa amin na bawasan ito?
Ang Hanukkah ay nagpapaalala sa amin na hindi tayo Hudyo ay uupo nang tahimik sa gilid habang ang mga krimeng pag-uusig at pananalita ng pag-uusig laban sa amin ay tumataas. Sa halip, ipapahayag namin ang aming mga kuwento, ituturo ang aming kasaysayan, iiwan ang aming mga trauma, at ipagdiwang ang aming pag-iral. Aawit kami ng aming mga awit, kakain ng aming pagkain, at magsasalita ng aming mga wika. Tutulungan naming makamit ang katarungan para sa lahat ng tao, at hinihingi naming ang kaparehong pagtrato sa amin. Susubukan naming ayusin ang isang nasirang mundo. Magpapatuloy kaming maging isang tao. Magdarasal kami nang magkasama, magdiwang nang magkasama, umiyak nang magkasama, at tumawa nang magkasama. At ipagdiriwang namin ang kapistahang ito ng Hanukkah nang may saya, pagmamalaki, at partikularidad.
Para sa akin, kahit sa harap ng kasalukuyang kahindik-hindik na antisemitismo, nakikita ko ang isang magkakasamang hindi inaasahang mga kaalyado na bumubuo sa paligid ng tao Hudyo upang gawin lamang iyon. Mula noong mga pag-atake noong Oktubre 7, madalas kong matanggap ang mga sulat at bilin ng suporta mula sa aking mga kapwa Kristiyano, partikular mula sa mga pinuno ng Katoliko. Nakikita ko ang mga cowboy mula Montana na dumadalo upang kumolekta ng prutas sa Israel. Nakarinig ako mula sa mga Armenyano sa diaspora na rin naranasan ang henyo at alam ang nangangahulugan ng buhay sa diaspora. Nakakita ako ng suporta mula sa mga Persian na tumakas sa rehimen, na nagkakaisa upang suportahan ang tao Hudyo. At nakikita ko ang mga Hudyo na dati’y naramdaman ang pagiging malayo sa Hudaismo na biglang naghahanap ng ugnayan sa kanilang tao.
Sa lahat, nakikita ko lamang ang mabubuting tao na handang protektahan ang kaligtasan at seguridad ng mga Hudyo sa Amerika. Isang komunidad na inuuna ang kabutihan ng tao kaysa sa pulitika, at nagbibigay ng pag-aalaga kahit may pagkakaiba. Para sa akin, ito ang pag-asa na ibinibigay ng Hanukkah ngayong taon: ang posibilidad na matanggap ang mga Hudyo sa bansang ito hindi bilang tagapagtaguyod ng pangkalahatang halaga, kundi bilang isang nabubuhay na natitirang bahagi ng isang partikular na tao na may kasaysayan ng pagtitiis at lakas sa harap ng pagtutol.
Ang artikulo ay ibinigay ng third-party content provider. Walang garantiya o representasyon na ibinigay ng SeaPRwire (https://www.seaprwire.com/) kaugnay nito.
Mga Sektor: Pangunahing Isturya, Balita Araw-araw
Nagde-deliver ang SeaPRwire ng sirkulasyon ng pahayag sa presyo sa real-time para sa mga korporasyon at institusyon, na umabot sa higit sa 6,500 media stores, 86,000 editors at mamamahayag, at 3.5 milyong propesyunal na desktop sa 90 bansa. Sinusuportahan ng SeaPRwire ang pagpapamahagi ng pahayag sa presyo sa Ingles, Korean, Hapon, Arabic, Pinasimpleng Intsik, Tradisyunal na Intsik, Vietnamese, Thai, Indones, Malay, Aleman, Ruso, Pranses, Kastila, Portuges at iba pang mga wika.
