Kung ikaw ay lumipad sa ibang bansa kamakailan, maaaring batiin ka pagdating mo sa pagbabalik ng mga tao sa ilang terminal ng eropuerto sa U.S. na nag-aalok sa mga pasahero na magpatest para sa virus na COVID-19. Nakapagtataka itong produktibong paraan upang mapanatili ang pag-track kung gaano karaming COVID-19 ang posibleng pumasok sa bansa, sa pamamagitan ng mga biyahero, pati na rin ang mga variant na dala nila.
Sa panahon ng mahabang bakasyon, ang programang operator nito, ang Centers for Disease Control and Prevention (CDC), Concentric by Ginkgo Bioworks (isang biotech na kompanya sa Boston), at XpresCheck, na nag-aalok at nagte-test sa mga pasahero, ay nagpapalawak ng pag-screen upang isama ang iba pang mga virus maliban sa SARS-CoV-2. Mula Oktubre, ang programang ito ay nag-screen sa isang subset ng mga sample mula sa mga biyahero para sa influenza at RSV. Sa huli, ang programang ito ay gradual na magdadagdag ng 30 pang mga pathogen.
Mula nang magsimula ang programang ito noong 2021, ang Traveler-based Genomic Surveillance (TGS) program ay nagbigay ng mahalagang bintana sa kung paano lumalaganap ang virus na COVID-19, lalo na’t higit na nakadepende ang maraming tao sa pagte-test sa bahay na hindi kinakailangang iulat ang resulta. Humigit-kumulang 6,000 pasahero na dumadating sa pitong pangunahing eropuerto sa bansa ay sinusuri bawat linggo nang boluntaryo. Nagbibigay din sila ng pangunahing impormasyon tungkol sa pinagmulan ng kanilang eroplano, at iba pang mga bansa na kasama sa kanilang itinerary; at sumasagot sa mga tanong tungkol sa kanilang vaccination status, edad, at kung sila ay nakipag-ugnayan sa malapit sa sinumang nagpositibo sa COVID-19 nang kamakailan. Tatanungin din sila tungkol sa influenza at RSV.
Hanggang ngayon, ang programang ito ay nag-enroll ng higit sa 360,000 pasahero at na-sequence ang higit sa 14,000 sample at idinagdag ito sa publikong genetic databases upang matulungan ang mga opisyal sa pampublikong kalusugan na mas maintindihan kung paano at saan lumalaganap ang virus. Nakadetekta ang TGS ng unang kaso ng variant BA.2.86 pumasok sa U.S. mula sa isang biyahero na dumating sa eropuerto ng Washington, D.C. mula sa Japan, kahit bago pa man nadetekta ng bansang iyon ang anumang kaso.
“Nakakuha kami ng maraming tagumpay sa platformang ito,” sabi ni Dr. Cindy Friedman, punong tagapangasiwa ng Travelers’ Health Branch sa CDC. “Makatutulong ang mga biyahero upang punan ang mga gap sa ating global na surveillance dahil sila ang nagkakalat at nakakakuha ng mga sakit habang sila ay nagtatravel. Binibigyan nila tayo ng maagang pananaw sa kung ano ang darating sa bansa, at kung ano ang nangyayari sa buong mundo.” Dahil hindi lahat ng bansa ay may malakas na mga programa sa pagte-test at pagmo-monitor ng mga sakit, nagbibigay ang TGS ng mahalagang impormasyon hindi lamang tungkol sa nangyayari sa U.S. kundi sa buong mundo.
Sinasabi ni Friedman at ng kanyang team na hindi sila nag-dedepende sa pagiging mapagmahal ng mga pasahero na sumailalim sa nasal swab pagkatapos ng mahabang paglalakbay. Mula nang magsimula noong 2021, kinokolekta din ng programang ito at inaaral ang mga sample ng wastewater mula sa eroplano, at wastewater mula sa karaniwang drain kung saan tinatapon ng eroplano ang kanilang basura. Maaaring magbigay ito ng mas epektibong paraan upang i-track ang mga pathogen na darating sa bansa, ayon kay Friedman, dahil “ang isang sample na iyon ay kumakatawan sa 200 hanggang 300 tao sa eroplano.” Sinasabi ni Friedman na nag-iimbestiga din ang kanyang team sa pagkuha ng mga sample ng hangin mula sa mga eropuerto, na maaaring palawakin ang kaalaman tungkol sa global na pagkalat ng mga pathogen, at kung saan sa mundo sila galing, at kung ang mga strain na papasok sa bansa ay maaaring magdala ng banta sa kalusugan publiko dahil hindi na makokontrol ng umiiral na mga paggamot.
Sa pinakabagong bersyon ng programang ito, ang mga pasahero sa apat na eropuerto—John F. Kennedy sa New York, San Francisco International, Logan sa Boston, at Dulles—boluntaryong mag-swab sa kanilang ilong at iganalitika ng Ginkgo ang anumang positibong test para sa presensiya ng SARS-CoV-2, influenza, at RSV. Nag-uumpisa na ring i-screen ng mga siyentipiko ang wastewater para sa karagdagang mga virus. Kung ang mga sequence ay nagpapakita ng tanda ng mutations o iba pang mga pagbabago, ipapadala ito sa mga laboratoryo ng CDC sa Atlanta para sa mas malalim na pagsusuri. Gaya ng sa orihinal na pagte-test para sa COVID-19, lahat ng genetic na data ay i-uupload sa publikong genetic databases upang masuri ng mga mananaliksik.
Sa susunod na taon, idadagdag ng programang ito ang pagte-test para sa desiyos pang iba pang mga virus at bacteria, pati na rin para sa mga mutations na nagpapahiwatig na naging resistant na ang mga virus o bacteria sa umiiral na mga paggamot. Sa huli, sinasabi ni Friedman na inaasahan niyang kunin ang mga sample ng hangin mula sa mga eropuerto upang magbigay ng karagdagang data tungkol sa mga pathogen, at upang palakasin ang kakayahan ng program upang malaman kung saan sa mundo galing ang mga ito, at kung ang mga strain na papasok sa bansa ay maaaring magdala ng banta sa kalusugan publiko dahil hindi na makokontrol ng umiiral na mga paggamot.
Isa sa mga grupo ng ganitong mga pathogen na sa huli ay magsasailalim sa pag-screen ay kasama ang mga parainfluenzas, na maaaring magdulot ng croup o pneumonia, at maaaring mapanganib para sa mga batang sanggol. “Walang publikong mga genome para sa ilang respiratory pathogens—wala para sa parainfluenza 3 halimbawa, at wala para sa human metapneumovirus—kaya ang unang mga sequence na makukuha namin ay maaaring masuri namin nang mas malalim,” sabi ni Casandra Philipson, isang computational biologist sa Concentric. “Nakaka-excite kaming itatatag ang isang global na baseline dataset para sa mga virus na ito. Mas marami naming i-publish, mas makakatulong kami sa mas mahusay na pangkalahatang kaalaman tungkol sa mga pathogen na ito.”
